Kadikoy Iskelesi Şiiri - Hayrettin Soyer

Balikcilar daha tezgah acmamis..,
Yine bu azgin martlar ucusuyorlar basimda.
8.15 Vapuru neredesin.?
Kosuyor bir koca gobekli-keci boynuzu tuccari,kafasinda gunun satislari..
Ve cebinde gecen hafta'nin bos piyangosu.
Gunesli bir gun ama ruzgar var iskelede bugun.
Yegane bagiranlar gazeteciler ve simitciler.
Yorgun bu ayaklar ve de deniz.
Baliklar hala islak uyuyor yorgun sularda.
Ben ise ariyorum neyi aradigimi bilmeden,
Kaybettigim dun'u mu, yoksa yarinlarin yarini mi..?
Harem'deki o eski tahta ev'de isiklar sonuk.
Cam'lar perdeli toz pembe sacaklar altinda.
Sen sirma sacini tariyorsun- dunden kalan saclarini.
Iyice salladi gecen Rus silebinin dalgalari beni.
Uyaniverdim aniden o yine pembe ruyalarimdan.
Nerede oldugumu bilmeden inmek istiyorum bu kaderler vapurundan.
Insanlar yolumu kesmis - indirmiyorlar.
Uzaktan seni goruyorum, birden gozgoze geliyoruz.
Bana soylemek istedigini martilar soyletmiyor.
Bu gurultu - ah bu sarkilar ve de agliyan bir cocuk.
Rimeli akmis bir kadin - beyaz marti'ya sesleniyor.
Al gotur bu cocugu o masmavi goklere diye..! !
Uzaklardan ucuz bir keman sesi duyuyorum,
Cingeneler hem caliyor hem de oynuyorlar,
Bu amacsiz Bayram gununde.
Ve yeni bir gun daha basliyor yine Istanbul'da.
Kurumus elma agaclarinin altinda,
Kasimpasa ile Kadikoy arasinda,
Yalniz bir kenar mahalle bahcesinde.