Kadersizim Şiiri - İbrahim Akşak

Çöktü gene bir alacakaranlık işte
Ürkek ruhumun en derinlerine
Gözyaşlarım gönlümü kilitlediğim
Müebbet hüzün çölleriydi

Tüm tebessümler bakışlarımda soyunup dökülen
Solgun birer gül kurusuydu sanki
Merhamet göstermedi hiç aşk yağmurları
Yaktı kavurdu beni bu hayaller

Sevda denen şu melet
Gizli öznesiydi ömrümün
Mühürlü dudaklarım
Hep bir ihtimal kaldı başkasına

Kuş gibi özgür olmak isterdim oysa
Bembeyaz bulutların üstünde kaybolmak
Göğe başımı kaldırıp
İçimde büyüyüp duran umutlarla tutuşmak

Hiç bilmediğim bir kıyıya vurup
Tüm dertlerimi sırra kadem bastırmak
Esir edilen duygularımı
Dalgalanan denizin medcezirine bırakıp
Sonsuz olmak isterdim
Ama olmadı kadersizim