İsyan etmek geliyor içimden bu şansız kadere
vuruyor sanki bizi hergün yerlerden yerlere
düşmüşüz işte,gurbet denen bu illet yere
bu gurbettede,dolu galiba bizim gibi kadersiz kullar
Allaha şükür paradan yana hiç yoktur sıkıntımız
monoton hayattandır bizim tek şikayetimiz
bazan sanki hiç düşünmüyor beynimiz
kalplerininde isyanına uğrayacak bir gün bu kadersiz kullar
Anlamadımki neydi sanki bizim suçumuz
tek suçumuz,neden sanki kara olmuş bahtımız
zalim almanya sanadır hep bu kahrımız
tümden kahır olmadan,kurtulsa keşke bu kadersiz kullar
Gurbet almış bizi sımsıkı kucağına
birer tanede incir dikmiş ocağımıza
kiminide hepten hasret koymuş çoluk çocuğuna
bu gidişle buralarda yazılacak mezar taşımıza kadersiz kullar
EYLÜL:1993
Tahmine YıldırımKayıt Tarihi : 3.3.2006 15:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahmine Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/03/kadersiz-kullar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!