Kaptanım için için ağlamaya yükümlüydü
Zaman en güzel zamanlarını zamansız verdi
Sığınmaya girdi, liman dalgalarıyla serdi
Ayakta durmakta zorlanan mecalsiz kaptanı
Neden tutardı yakasından kader, neydi derdi
Su altında yıpranmıştı karinası, yorgundu
Usulca dizine yattı, omurgası durgundu
Bir kedi gibi gözlerinin içine bakarken
Vicdansız bir ses, Vira! Vira! İşte bu vurgundu
Geride bir mendil sallayanı dahi kalmadı
Ortak etmedi kaderine, tek yolcu almadı
Yunuslama hareket ederek kalktı zamandan
Kırdı dümeni sonsuza, ağlayanı olmadı
Garip limanım ne yapsın, o zaten hükümlüydü...
Kazım UzunKayıt Tarihi : 2.2.2007 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT:
1-) Şiiri yazdığımda oluşan duyguyu kaçırmamak için durakları eşit tutmadım.
2-) Hece şiirlerindeki kural dışında şiiri okurken üçüncü ve dördüncü dizeleri birbirine bağlayarak okumak yerine, bu şiirimde ikinci ve üçüncü dizeleri birbirine bağlayarak okumanız gerekir...
Ustanın 'Sessiz Gemi' şiirini okuyunca aşağıdaki dörtlüğünden etkilendim...
Artık demir alma günü gelmişse zamandan,
Meçhûle giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Yahya Kemal Beyatlı
dost yürek seni, Çiniler diyarı KÜTAHYA isimli grubumuza davet ediyorum, katılımın onur verecek
TÜM YORUMLAR (99)