Kadersiz Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Beklerim bir umut çalmaz kapımı
Anladım iyi gün görmek yok bana
Kahpe dünya viran etti yapımı
Sanırım hayatın zülmü tek bana

Servetim beş param pulum yok benim
Ne yapsam çıkacak yolum yok benim
Güvenip tutacak dalım yok benim
Besbelli yaşamak bile çok bana

Ne moda bilirim ne giyim kuşam
Nerede sabahsa orada akşam
Ellerin olsun hep rengarenk yaşam
Saçlarıma tel tel düşen ak bana

Şanssızlık karşıma çıkar durur da
Elimin değdiği yerler kurur da
Turnayı gözünden vuran vurur da
Neyleyim kör talih gülmez pek bana

Yüzümde feleğin vurduğu şamar
Çaresiz yüreğim kimden ne umar
Hayat dedikleri zalim bir kumar
Düşeş der atarım gelir yek bana

Nasıl bir kederdir gönlüme sızan
Keyfimi kaçıran neşemi bozan
Böyle mi istemiş yazgımı yazan
Ey bahtım bir defa dönüp bak bana

Ne yazık kimseyle tutmuyor burcum
Her akşam kederle karılır harcım
İsterim ödensin Tanrı’ya borcum
Taşıdığım bu can artık yük bana

Her zaman yalnızım hep bir başıma
Kadersiz yazılsın mezar taşıma
O vefasız sebep akan yaşıma
Sanki her kirpiği birer ok bana

Hasan’ım yerimde kalmak bilmedim
Duygusuz sevgisiz olmak bilmedim
Aklımı başıma almak bilmedim
Hayatta her cevr-i cefa hak bana
Bilirim her türlü çile hak bana

Hasan Hüseyin Yılmaz