Kadersiz Şiiri - Ömer Dede Kılıç

KADERSİZ.

Yine hüzünlendim gözlerim doldu,
Ağardı saçlarım, gül benzim soldu,
Esti rüzgâr, koptu fırtına ayrılık oldu,
Kadersiz, hayat bizi çok yordu.

Yine bad-i sabah esti yeller,
Ömürden beyhude geçti yıllar,
Tozpembe uçtu gitti hayaller,
Kadersiz, gelmez geri o günler.

Karşıdan gelen güzeller,
Yiğitler göz ucuyla süzerler,
Alıcı gözle bakmadım üzerler,
Kadersiz, size beyhude küserler.

Neden böyle olduk şaşkınım,
Zıvanadan çıkarıyorlar taşkınım,
Duygular sel oluyor coşkunum,
Olanlar çok yordu beni düşkünüm.

Yollar yollar tozlu yollar,
Ayırdı bizi, kırıldı kollar,
Hani nerde seven dostlar,
Kadersiz, bitsin ayrılıklar,

Ötmüyor, lal ettirmişler bülbülü,
Soldurdular has bahçemdeki gülü,
Evlatların sevgileri kalbimde gömülü,
İnşallah yeniden açar lalesi, sümbülü.

Kul Ömer, dünya fani üzme tatlı canını,
Hatırla sevdiklerinle yaşadığın anılarını,
Allah’ta sevmez çirkin ve asılsız yalanı,
İnşallah bundan sonra iyi geçer ömrün kalanı.

12.08.2018 Ömer KILIÇ