Kadersiz Şiiri - Kara Osman Nalbant

Gündüzleri yetim gecesi öksüz
Elin daldasında durur kadersiz
Felek omuzunu bırakmaz yüksüz
Her gün düşe kalka yürür kadersiz

Çözülmüş düğmeler terlemiş bağır
Ben çağırsam duyar yabana sağır
Gönlündeki yükü dünyadan ağır
Bağlamış beline sürür kadersiz

Nisan yağmurları doldurur gölü
Sırılsıklam olur yaşayan ölü
Yazın ortasında bulduğu gülü
Güz gelince sele verir kadersiz

Kara’yı ağlatma anladım yeter
Nice beter gördüm beterden beter
Çileli geceler gün gelir biter
Yıldızı ölürken görür kadersiz