Ey kader deminde demlenen tohum,
Yazın kurudu,kışın çürüdü,bak yorgunum
Fikri fukaranın gözünde solgunum,oysa duruldum
Kavrulmuş zihinler için zemheri soğuna tutuldum
Beni bekleme uçurumda,dargınsamda gül sundum sana
Fırtınanın sesinde damla damla,ağlamam ben anla
Gürültü sesi çoktu ama kahrın inlemeli sesiydim orda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta