Ey kader deminde demlenen tohum,
Yazın kurudu,kışın çürüdü,bak yorgunum
Fikri fukaranın gözünde solgunum,oysa duruldum
Kavrulmuş zihinler için zemheri soğuna tutuldum
Beni bekleme uçurumda,dargınsamda gül sundum sana
Fırtınanın sesinde damla damla,ağlamam ben anla
Gürültü sesi çoktu ama kahrın inlemeli sesiydim orda
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta