Kaderin Burda Şiiri - Selim Selimi

Kader üstüne söz söylemek istemezmiş âlim
Söz söyleyince oldu mu zannettin zâlim
Cahilin idrakine değmeyince ilim
Korkarmış olur kulaktan kulağa zulum

İşte o cahil benim; ah kör cehaletim
Söz söylemeye ne ilmim var ne selahatim
Kaldıramaz eğri kelamın külfetini halim, haletim
Kader ilmin bir semti bense ilmi ezelde bir hayaletim

Dün kalktı bir cenaze daha mahallemden
Kim kaldıki birkaç göbek sülalemden
İki cümle okudum kaderi yazan kalemden
Gelen gider iki hakikat gibi alemden

Merak edip duruyor herkes, acep başa ne gelecek
Senin bilmediğini fincandaki kahve mi bilecek
Ömür geçecek gah ağlayacak gah gülecek
Dinle kaderini, şiiri okuyan sen de ben gibi ölecek