Kaderimsin Sen Şiiri - Sefer Kurt

Hüzün iç çöküşü
Karanlığa yeminli geceler
Umuda giden umutsuz düşler
Bir türlü geçmek bilmeyen saatler
Dostum dediğim sessizliğe mahkum yıldızlar
Ve bir anda kalbime doğan güneş sen
Geceler alınsa da
Yıldızlar bana kırılsada
Kaderimsin sen kaderimsin

Bilmem bilirmisin sen sessizliğin sesini
Uçsuz bucaksız kurulan hayalleri
Kalbimde bir bahçe yapmıştım orada saklardım gülleri
Laleleri papatyaları zambakları karanfilleri
Ya şimdi bahçemde sen güllerimde sen
Hayallerin ardından büyüleyen kardelende sen
Kaderimsin sen kaderimsin

Sahi ya sen nereden çıkıp geldin ansızın benim şehreme
Oysa ki ben alışkın değilim mutluluklar ülkesine
Sevinç yaşları ektim ağlayan gözlerime
Kırılmış aynalar yok artık yerinde
Karanlık kör kuyularda maphus yaşıyorken ben
Susuz kurak çöllere gül ektin sen
Hayatımsın kaderimsin sen kaderimsin