Kaderimse Kaderimsin Sen Şiiri - Sami Demir

Kanıtı olmayan bir sevdanın tarifini anlatıyor tükenmez kalemimin vicdansız yüzü,
öylesine sadist, öylesine fütursuz.
Kaderimse kaderimsin sen.

Gözlerimden akıttığım kan damlası yanaklarıma birikti,
yürek hicran, yürek ağır yaralı.
Neylesin vuslat, neylesin özlemlerim.
Kaderimse kaderimsin sen.

Yok saydığım hiçbir hecede yer almayan şiirlerle doluyorum sana. Mısralardan dökülür gözyaşlarım, birazdan rediflerden düşer alın yazım.
Kaderimse kaderimsin sen.

Sana sakladığım hücre hücre sırlarım var. Gitgide omuzum ağırlaştı, zulanda sen ve ayrılıklar var. Zulan omzuma sırdaş, zulam yarım.
Kaderimse kaderimsin sen.

Sana hatırlattığım saklı yarınlarım var, gün gün büyütüyorum işte, bilmediğin çok şey var duymadığın, görmediğin, özgürlük kadar yakın yazamadığım şiirler.
Kaderimse kaderimsin sen.

Sana konuşan dillerimi tut arşın arşın büyüt. Kaderimde
sen olsun işte. Bak kekeliyor artık vicdansız kalem, kırarım
şimdi başucundan, korkularımın karanlığındasın, bir ışık
görsem uyanacağım sabaha.
Kaderimse kaderimsin sen.

Bir büyüden söz ediyor heceler, küçük, yalın ve tek
geçen dizeler. Sihirlerde kaybolduğum kaçıncı yılın bu.
Büyüsünde küçüldüğüm bu kaçıncı mektup.
Kaderimse kaderimsin sen.

Sen duymuyorsun ben susuyorum,
sessiz bir çığlık uzaklaşırken içimden, sen gelirsin işte. Sen sus, sus ki içim kan ağlasın uzaklara.
Erciş sokaklarına, kaldırım taşlarına. Dudaklarını kilitle bir süre, leblerinden beni akıt mazgallara.
Kaderimse kaderimsin sen.
09-12-2016