Kaderimiş De Getsin Şiiri - Muammer Yalçın

Böyle olmasını ben istemezdim
Yazılan kadermiş neydim de getsin
Ben Allaha böyle dilek demezdim
Kaderim de varımış neydim de getsin

Ben o zaman cahalıdım ve hamdım
Nefsimin o arzusuna aldandım
Dag gibi bir yıkılmayan adamdım
Gam adam yıkarmış neydim de getsin

Ayagınıza daş deydirmezdimde
Başınızı öne egdirmezdimde
Kimselere kem laf dedirmezdimde
Sebebim pedermiş neydim de getsin

Boşa koyam dıyom tesdim dolmuyor
Doluya koyuyom yine olmuyor
Artık dayanacak gücüm kalmıyor
Ne bitmez kedermiş neydim de getsin

Keşke o gün ben o köyden çıkaydım
Keşke o gün gemileri yakaydım
Keşke o gün kafama bir sıkaydım
Böyle yaşam zormuş neydim de getsin

Derdim anlatsam gavim gardaşa
Güvenipde diyemiyom sırdaşa
Yazam diyom derdimi dağa daşa
Ölümden betermiş neydim de getsin

Ölüm gelir kapım çalar aniden
Bende geçerim bu Dünya faniden
Sayarlarki bir baş eksik haneden
Her gelen gidermiş neydim de getsin

Yüreğinde ki kor ateş yanarsa
Durmadan o eski yara kanarsa
Baykuş gelir Gül dalına konarsa
Bülbül zar edermiş neydim de getsin

Vaden yeter duyulursa öldüğün
Kalbinde yüce İmanla öğün
İman ile gitmek Bayramla düğün
Vakit bu kadarmış neydim de getsin