Kaderime Küstüm Şiiri - Türkan Yılmaz

KADERİME KÜSTÜM

Hiç bir günüm olmadıki aydınlık
Ben bana değil ışıklara küstüm
Her yer gözüme görürnür karanlık
Yar sana değil kaderime küstüm

Küstüm bakmaz oldum ben aynaya
Kazandın zaferi doyasıya yaşa
İçimdeki yarayı döktüm dağa
Can sana değil aynalara küstüm

Akşam oldu göz yaşım nehire aktı
Sanma sana olan aşkım ufaktı
Gel al sevdan benden canımı yaktı
Yar sana değil sevdalara küstüm

Hayat bana unuturdu gülmeyi
Yar elinden yedim zehir dolmayı
İsterim el gibi mutlu olmayı
İçtiğim zehir değil bala küstüm

Vefasız yar gine beni ağlatın
Yüreğimi bölük bölük dağlatın
Bu genç yaşımda karalar bağlatın
Ben acıya değil yaraya küstüm

Çaldığın kalbimle eylersin cennet
Sevgiden yoksula etmem minnet
Ölmeden kalbimi getir bir zahmet
Yar sana değil göz yaşıma küstüm

Kırılan kalp yerine geri gelmez
Türkan'ım yarasına merhem bulmaz
Agustos ayında kalbim tutar buz
Sana değil kalbim yoran aşk küstüm

** (Şiir) **

*** Türkan Yılmaz ***