Kaderim Şiiri - Yavuz Kayacık

Yıkılsın dedikçe dağlar büyüyor
Sılama bend olup beni koymuyor
Demek’ki mevlam’da beni sevmiyor
Yazılmış kaderim kara kalemle

Kalem de olmadı yıkıp geceyim
Vatanım diyerek seni seçeyim
Dermanım kalmadı yemin içeyim
Yazılmış kaderim kara kalemle

Rüyamda görünce hayra yormadın
Gurbete gönderdin neden sormadın
Hazana dönmüşüm bahar görmedim
Yazılmış kaderim kara kalemle

Gün doğmaz bağtıma gündüz olmuyor
Dertleri derledim küpüm dolmuyor
Gülmeyi istedim bende kalmıyor
Yazılmış kaderim kara kalemle

Yüreğim yaralı durmaz kanıyor
Halimi görenler mutlu sanıyor
Bilmezler içimde hasret yanıyor
Yazılmış kaderim kara kalemle

Çağlayıp akardım şimdi duruldum
Gezerim gurbeti çoktan yoruldum
Yangım tükendi şimdi kor oldum
Yazılmış kaderim kara kalemle

Bağrımda taşıdım sıla taşını
Hayalle tüketim ben bu yaşımı
Alın teri katıp yedim aşımı
Yazılmış kaderim kara kalemle

Boynu eğiyor pelit dalları
Yüzümde kaybettim artık alları
Ne olacak acep Yavuz halleri
Yazılmış kaderim kara kalemle

Vademi verseler artık şaşamam
Biçilsin kefenim gayrı yaşamam
Kar yağsa üstüme inan üşümem
Yazılmış kaderim kara kalemle