Şu yalnızlığıyla, henüz yeni doğmuş kendinden,
Elleri uzak yine de uzanır, dokunur, paralar bazen...
Ki bazen, öfkelenir evrimde yitirdiği duygularını anlatırken...
Öfkesi, yalnızlığı, sessizliği.....
Her biri diğeri kadar,
Büyük kanunda yeri var.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum