Soluğumun peşimsıra tüttüğü
Kaybolamamanın kader ikliminde
Çaresiz ürküttü
Yaşamak…
Ve her saniyenin ayakucunda
Bıraktığın yerden başlamak
Müphem bağların otağında
İp atlamak
Ve ister her yürek
Bir sonraki sokak ortasında
Atlatmak kaderi…
Kabil olsaydı
Atlatırdım seni emin ol
Çocuğun Tanrı’yı atlattığı gibi…
Kayıt Tarihi : 25.11.2013 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!