Kaderi Aramak Şiiri - Hasan Başdemir

İnat yaşamak benimkisi uçurum kenarlarında.
Hayata, aşka ve çaresizliğe inat!
Bu inatla çıktım bir gün yola.
Kaderi aramaktı amacım.
Dedim ki atayım kendimi yola,
Ne gerek var randevulaşmaya,
Nasılsa bulacaktır beni kader.
Öyle olmadı ne yazık ki!
Ya da olmuyormuş öğrendim ki!

Geçen her dünden sonra benden biraz daha gitti.
Ben onu aradıkça o, gelmemeyi seçti.
Her gördüğüm varlığa onu sordum.
Canlı ya da cansız, biliyordur sandım.
“Kaderimi arıyorum da, gördün mü hiç? ”
Hiç çıkmadı gördüğünü söyleyen bir bilgin.
Bıraktım onu aramayı tükendiğimi anladığımda.
Geleceğini bilmiyordum onu aramadığımda!