Kaderden bezdim Şiiri - Ahmet Yüksel Şan ...

Hayat denen bir yola, kader dedim el verdim
Elden ayaktan oldum, en son kaderden bezdim
Bıktım canımdan şimdi, Olmaz olasın kader,
Elden ayaktan oldum en son kaderden bezdim.

xx

Gülmeden bir gün olsun geldi ömrümün sonu
Düzmüş yokuşmuş derken, en son tükettim yolu
Bahar yaz gelmiş geçmiş, gelmiş son bahar sonu
Elden ayaktan oldum, en son kaderden bezdim.

xx

Hiç şansım yokmuş meğer benim hayattan yana
Gün geldi ölsem dedim, olmazdı kıysam cana
Benim halim şimdi budur, ne desem başka sana
Elden ayaktan oldum, en son kaderden bezdim.

Xx

Ah kader bıktım senden geldim de ben bu yaşa
Hayrın, görmedim senden, yem oldum kurda kuşa
Başkasında suç yoktur kader, şikâyetim sana,
Elden ayaktan oldum, en son ben senden bezdim.

Senin şu huyun batsın, kader yordun sen beni
Bıktım artık ben senden, İstemem kader seni
Kader olmaz olasın, sen beni ettin deli
Elden ayaktan oldum, en son senden bezdim.

xx

Kader ilen bir yolda, birlikte gide, gide
Çok şeylerden vaz geçtim, benim kaderim diye
Kader bana gel dedin bir tuttun çarptı yere
Elden ayaktan oldum, en son kaderden bezdim.

xx

Kul Yüksel hala yaşar, kendi canından bezgin
Der ki ben artık gördün, son günlerime geldim
Bir ayna buldum baktım, bilemedim ben kimim
Elden ayaktan geçtim ve kaderimden bezdim

xx

28 Oca. 23