KADER ŞİİRLERİ

Bir kara sevdaya boşuna yeldin,
Kader de bir tanem kader de gitsin.
Sen gelin olunca Demet’e geldin,
Kader de bir tanem kader de gitsin.


Yılların ardından Cemre Parkın da
..

Beni bu hallere koyan,
Kötü kader, zalim kader.
Gel de bu hayata dayan,
Kötü kader, zalim kader.

Hayat denen er meydanı,
Damarda kurudur kanı.
..

Hasta mısın halin sormam Neden bir gün ben de gülmem Ne haldeyim niçin gülmem Kader böyle kader böyle Hasta mısın yakı sarsam Susuz musun bir su versem Açıp yüzünü görsem Kader böyle kader böyle Hastalandım ilaç yoktur Derdime derman bulmaz doktor Bu derdime çare yoktur Kader böyle kader böyle Hasta mısın hasta oldum Bu derdi ben nerde buldum Hastayım ben ne hal oldum Kader böyle kader böyle Çok ağladım çare bulmam Kader kötü bir gün gülmem Acep neden iyi olmam Kader böyle kader böyle
..

Adına kader mi diyorlar?
Tüm yaşananların,
Kader mi hayatın,
Sana sundukları?
Kader mi yaşananlar?
Kader mi hayatın,
Senden çaldıkları,
..

Dere kenarında susamış kuşlar
Sürülmüş,yorulmuş,kırılmış taşlar
Tıpkı benim gibi ağarmış saçlar
Kader aynı kader sürüpte gider.

Yeşil ormanlarda kuru ağaçlar
Çürüyüp dökülmüş ağzında dişler
..

Sigara zehirledin kanımı
Alacaksın canımı
Ayırdın benden yavrularımı, hanımı
Bu nasıl kader, buna kader mi denir?
**
Tütün beni esir ettin
Ne uyudum ne de yattım
..

Bir çınar devrildi yıkıldı gömüldü sulara
Acı verdi üzüntü verdi unutulmayacak yıllarca
Anıları unutmak kolaymı acı verir insana
Sen rahat uyu dayı oğlu kader utansın

Sen hiç gördün mü bahar geldi çiçekler açmadan soldu
Direkleri yapılmış bir evin bitmeden yıkıldı yok oldu
..

Kader diye diye ayrıldı benden,
Sanki cânım çıktı ayrıldı tenden,
Hesap soramam ki ele gidenden,
Kader diye diye ayrıldı benden.

Kader diye diye kara bağladım,
Elimde resimler her gün ağladım,
..

Kader hakikatin, kıldığın namazların,
Kader boş verdiklerin ve yapamadıkların…

Kader hüviyetin, tercih ettiğin yolun,
Kader gizleyemediğin, sorumluluğun…

(2012)
..

Bilmem ki ne sebeple dünyaya attı kader,
Atıp ta hiç durmadan böyle ağlattı kader.
Bir yolcuyum yol bilmez, iz bilmez, geçit bilmez,
Bir kuru yaprak gibi önüne attı kader.


Boynu bükük süründüm hayat sokaklarında,
..

Felegimin Silesi beni yine vurdu yerden yere,
Minnet etmem ben felege kaderim kötüymüs benim,
Bu ne kader kötü kader
Agliyorum gözyasim yok
Dert dökecek sirdasim yok.
Yolla gitsem yoldasim yok
Bu ne kader kötü kader
..

Koskoca aşkımız elinden bitti.
Kader deyip durma kader değil bu.
Ne yaptımsa adam olmadın gitti.
Kader deyip durma kader değil bu.

Bir an bile aşkım ile dolmadın.
Benimle hiçbir an açıp solmadın.
..

Aşk mahkemesinde yargılandım da
Aşksızlığa müebbet verdi kader
Sensizlik çöllerinde her adımda
Bir ömür yalnızlığa sürdü kader

Artık gülecek derken kara bahtım
Bak yine ağlarını ördü kader
..

KADERÍME AĞLARIM

Dağlarına bakıp bakıp ağladım
Hem ağladım hem gönlümü dağladım
Aşk yüzünden diyar diyar dolandım
Ağla kader, sızla kader, yan kader.

..

Sahiplik imanı dediğim süreç, doğal ortamın gel-gitleri içinde ortamlarının çekme-itme yapan seçme ayıklaması sonucunda oluşurlar. Sahiplik benciliğe uygun denge-yararların gözetilmesi olmalarıyla ortamların kendilikten sessizlik uyumudurlar Bu uyum bir çeşit ittifak bildirgesidirler. Etraftaki kurda, kuşa, talancıya, yalancıya (aldatan tuzaklar) kabullenilmişleriyle tepki vermekti kader.

Atalarımız milyonlarca yıl, tapusu hiç kimseye ait olmayan bir dünyaya doğuyorlardı. Hiç kimse de; “mülk benim. Mülkün sahibi benim. Ve ben mülkün sahibi olmakla mülkümü istediğim gibi istediğim varlığa ya da kişilere dağıtacağım”, demiyordu.

Eğer böylesi bir başlangıç ortamı içinde bir alın yazısı varsa; o ortam içinde alın yazısı (yazgı-kader-fatalite) buydu. Ortam içinde kısmen bütüncül ya da kolektif olmanın yazgısı, köleci sistemle özel mülk olan alanlara parçalanmanın kaderi olacaktılar.

Totem dönemle birlikte alın yazısı; her şeyi (kaygılarını, korkularını, sevincini, savunmasını, güvenlik olan mücadelesini, açlık dürtülerini, sevgi saygıyı, neslin devamı ve cinsellik olan eylemi) hep birlikte grubuyla ortak bir bölge olan alan içinde olmakla paylaşmak, hemcinsimizin kaderleriydi.
..

Açmıştı, yumuk gözlerini, nice umutlarıyla,
Deli kaderin, girdabını bilmeksizin..!
Daha yedisine gelmeden,babasını,sonra da annesini kaybetti...
Yetimdi,öksüzdü,kimsesizdi,ve de,caresiz...
Tutunacak bir dalı,sığınacak bir limanı yoktu, şu koca dünyada..!
Hayallerini süsleyecek, bir sevdası bile yoktu....

..

Verecek hesabım kalmadı sana,
Sevdiğim herkese küstürdün kader,
Neyleyim sürsemde saltanat şimdi,
Son sefere bilet kestirdin kader...

Gündüzüm işkence geceler bitmez,
Bal yedirip zehir kusturdun kader,
..

Sıkıldım, tükendim yüzüm gülmüyor
Ne yapsam, ne etsem yine olmuyor
Zalim dünya kadir kıymet bilmiyor
Tükettin ömrümü doymadın kader
Benim hayatımla oynadın kader

Yeter artık, yeter gelme üstüme
..

Ömrümü tükettim
Kaderimin kollarında bocalarken.
Acımadın, acımadın.. /kader sen bana..
Tükettin.. beni…
Gün geçtikçe biraz daha fazla tükettin kader../ sen beni.
Yedin bitirdin beni.. ah.. be…kader..
Kader../ ah sen beni…
..

Kader insana sunulmuş yollar silsilesi
Kader iradenin yıpranmış kisvesi
Kader nefs ile imanın karmaşık dengesi
Kader hakkın batıla güçlü sillesi
..