Karbeyazı saflıkta yanlızlığımın demi
Ayak bileklerimi zencire vurur
Döngülerde insan sahtekarlığı
Geçlere uzaklaşır şiirim ve ben
Hazanlarda tüm kırılgan nazlar
Toprağa kaçar anlaşılmadan
Vurulur yürekten her akşam
Sahte sevilmelerde şiirim ve ben
Pencerem bir esinti bekler
Çoğullardaki yalnız kalbime
Pişer kader zorba kıvamında
Geçen zamanda şiirim ve ben
İhtişamı avutur beni gece karanlığı
Yıldızları tek tek sayarken
Parmaklarımdan damlar divitime
Bir mektep marşı nerdesin
Saat gongonda teslim ederim
Herkes gibi olmayı beceremeyen
Yalnız pişen kaderde yastıksız başımı
Ve değişmez tükürdüğüm alınyazımı
....Hamza İNCE
....30/07/2014
Kayıt Tarihi : 22.8.2014 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!