Ana kör cahildir, çocuklar kaba,
Nedir ki bu telaş, nedir bu çaba,
İşi yok, gücü yok neylesin baba,
Boyun eğdim fakat kader utansın.
Aç kalmadı açık koymadım yine,
Nasıl geçmiş bilmem yirmi iki sene,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta