'Nerdeydin sen? '..
Bu soruyu her sorduğunda,
Tek bir cevap geliyor aklıma..
'Senin olmadığın her yerdeydim ben..'..
Oysa bir sebep olmalıydı bize..
Karşılaşmalıydık..
Yürürken İstiklal Caddesi'nde,
Yanyana geçerken çarpışmalıydık..
'Biz' olduğumuzu anlayıp,
İşte o an çarpılmalıydık..
Ya da aynı sokağın
Çocukları olmalıydık biz..
Misket kavgası yapmalıydık,
Bir küsmeli,
Bir barışmalıydık..
Saklambaçta kurt olup,
Hep birbirimizi kurtarmalıydık..
Çamurlu bahçesinde evlerimizin,
'çivi' oynamalıydık..
Belki deli akarken kanlarımız,
Sol yanımız
Haykırırken özgürlüğü meydanlarda,
Halayda omuz verdiğim sen olmalıydın..
Ve coplar zincirinden boşalmışcasına
İnerken sırtımıza,
Sen kan revan içinde
Yatarken kaldırımda,
Ben bulmalıydım seni..
Bıkmadan,usanmadan,
Hiç tanımadığım dava arkadaşımın
Başucunda oturmalıydım.
Günlerce sana bakan
Ben olmalıydım..
Ama değilim işte..
Ne değiştirmeye gücüm var geçmişi,
Ne de hakkım var yaşamaya seni..
Dünyayı yakmaktan
Beter ederdim de senin için,
Küçücük bir umudum yok şimdi..
Neyleyim,
Kader bir sebep bulamamış bizim için.
Oysa senin olduğun her yerdeymişim ben..
Artık tek bir isteğim var Allah'tan,
Kader özür dilemeli bizden..
Ve bu geç kalınmışlık için
Zaman özür dilemeli bizden..
Kayıt Tarihi : 16.6.2006 11:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!