Kader mi Şiiri - Osman Gülden Osmangazi

Dinle beni arkadaş anlatayım sana.
Benim yaşadıklarım sence kader mi.
Hayat hiç gülmedi benden yana.
Benim yaşadıklarım sence kader mi.

Sarhoş olup geçiyor araç başına.
Düşer yollara serseri bir mayın gibi.
Bilmez ki yolcular zehir kattı aşına.
Benim yaşadıklarım sence kader mi.

Kafa dumanlı nasıl gittiğini bilmez.
Uçar gibi gider tekerler yerden kesildi.
Gözleri kör olur karşıdan geleni görmez.
Benim yaşadıklarım sence kader mi.

Öyle bir ses ki sanki kıyamet koptu.
Onlarca ölü yaralılar çığlık atıp durur.
Öldü diye beni tutup bir kenara attı.
Benim yaşadıklarım sence kader mi.

Dört yaşında öksüz ve yetim kalmak.
Ana babayı arayıp durur yaşlı gözlerle.
Zormuş küçük yaşta öksüz yetim olmak.
Benim yaşadıklarım sence kader mi.

Osmangazi buna da kaderdir diyorlar.
Hani deseler ya sebep gözün kör olsun.
Anlamadım sessizce dinleyip geçiyorlar.
Benim yaşadıklarım sence kader mi.