Kader Kayal Şiirleri - Şair Kader Kayal

Hüzün...
Bari bu gece çalma kapımı
Yorgunum... Çok yorgunum.
Taşıyamıyorum yok mecalim

Aynalar...

Hüzün...
Nasıl bir kelime..?
Geceden kara,
Derin bir yara
Kardan soğuk
Taştan ağır...

Sormadan geldin girdin yüreğime;
İnsaf eyle, yorma bari..!

İyi ki varsın yalnızlığım,
İyi ki varsın karanlığım
Sende gizli tüm dertlerim,
Sende saklı bütün hazinelerim...

KaDeR

Bir gelincik tarlası gördüm düşümde
Içinde nurdan kanatlı koşan şirin bebeler
Cıvıl cıvıl sesleri, arşa ulaşan gülüşleri,
Her yerde boy vermiş
KAN ÇİÇEKLERİ... 💔
[F İ L İ S T İ N]

Ah be Sevgili...
Sen nasıl bir sey'sin
Neden kulağımda çınlar sesin?
Esen Rüzgar'lara karışıp,
Saçlarıma dolaşıyor nefesin

Bir gün bir Kardelen belirirse ayaklarının ucunda
Isıtmış sa üşüyen yüreğini soğuğun kucağında
Ve bir Kar tanesi okşar sa yanağını usulca
Elini kalbine koy
beni hatırla..!

.....Benim adım Kardelen.....
Kim demiş narin kırılgan olur diye ??
Aksine güçlüyüm gururluyum ben !
Her bir çiçeğin yapamadığını yapabilecek kadar cesaretli;
Her zorluğa katlanabilecek kadar yürekliyim...

Ey Cânn...
Geliversen diyorum
Kahven soğumadan
kapımı çalsan

Kışımı bahara çevirirsen diyorum,

Her can bir gövdeye konuk
Kimi insan gövdesine kimi kuş gövdesine konuk
Vakit tamam olunca
Can kanat bulup gidecek,
Misafirlik bitecek..!