Kader - II Şiiri - Necati Keçeli

İstediğim hiç bir dilek olmadı
Felekle aramı bozdurdun kader
Vurmadığın hiç bir darbe kalmadı
Yıllarca kuyumu kazdırdın kader

Gelirsin peşimden nicedir, nice
Düğüm, düğüm oldum sanki bilmece
Düğünde, bayramda görmem eğlence
Göz yaşı dökmekten bezdirdin kader

Sevdiklerim bile benden kaçtılar
Gidip düşmanıma kucak açtılar
Tebessüm yerine zehir saçtılar
Eşime, dostuma kızdırdın kader

Hastalık, ölümle içimi yaktın
Çok kez ayağıma gurbeti taktın
Kader torbasından kapkara çıktın
Gurbet ellerinde gezdirdin kader

Senin yüzünden aç, açıkta kaldım
Ekmek bulamadım çay, simit aldım
İsyanı yazmaktan isyankar oldum
Hep böyle kahırlı yazdırdın kader

Bir talihsizlik mi vardır bu gende
Ne onur bıraktın ne gurur bende
Hiç acıma hissi yokmudur sende
Dertlerin içinde yüzdürdün kader

Güldürmedin haram olsun güldüysem
Gözyaşından başka bir şey bildiysem
Bende acınacak hale geldiysem
Gelene, gidene ezdirdin kader

Necati KEÇELİ
İZMİR