kader koydu adını, bir ince kader...
tuzak kurdu hayata,
ihtiyâra, gence kader...
cân'ı cânân'a kattı,
savurmadan önce kader...
ben mi kaldı biz'den; yoksa sen mi?
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



«sen, bensizliği bir âb-ı hâyât gibi içiyorsun;
oysa ben, cehennem bilmişim sensizliği.» (***)
ömrüme hasretten pusu kurdun,
kalbinde ölüm sessizliği.
-------------------
geçtim tüm cennetlerden;
bir su-i zân kaldı bende.
bakışları körelten
kör bir îzân kaldı bende.
silemedim gönlümden;
nankör yüzün, kaldı bende! ............!
tam da deminde
şimdi ellerimizde
aşka dair
ne kaldı..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta