Bir ateşe düştük ki adı aşk günahı,
Gözlerimiz, dudaklarımız, tenimiz
Yakıcı kordan günah damgalı,
Hücrelerimizden akıyor vebali,
Yüreğimiz vurgun yemiş gibi sancılı,
Anafor gibi içine çekiyor ikimizi,
Alamıyoruz bir türlü kendimizi
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta