Ölümden sonra daha mı kıymete biniyor insan,
Mavinin kucağında sonsuza dek uyuyor toprak...
Uyuyor bedenim...
Kemiklerime kurşun saplanırcasına
Ölümden sonra yeni bir hayat bekliyor beni
Yeni bir mücadele,yeni bir evrim...
Öyle bir çıkmazın içindeyim ki;
Ne yol alıyorum ne de düşünüyorum
Susuyorum...
Susuyorum derin yüreklerde...
Bağrımdan gerdanlık gibi süzülen acıları
hatırlıyorum...
Ellerim ol ki seni
seviyim,
Rüzgarım ol ki seni keşfedeyim
hayalim ol ki seni
gerçekleştireyim
...gecem ol ki seni yıldız gibi seyredeyim..
Kokuyorum toprağın kokusuyla,
göz kapaklarım bir alevi çağrıştırıyor
saat 20.08
vuruyor göz kapaklarım bir fırtınanın buğusuyla...
Ağlıyor her mevsim ayrı bir yalancı baharla..
Dahh diyor aynalar...
Kalpağımdan akıyor
can kırkları öylece..
Akıyor akıyorr bir sel gibi..
Vuruyor göz yaşlarımm,ağlıyor gecelerim..
Gece ile gündüz; hüzün mevsiminin geçisi..
Bir tokat gibi vuruyor her rüzgar..
Bu başka..
Sahtekar gözleriniz hep bakıyor olacak gözlerime öylece..
Suçluluk duygusuyla..
İşte o gün;
MİLADIN SONU
Gökyüzü mavi orman sessiz
Deniz mavi gözlerimiz eşsiz
Çalılar arasındayız adeta
Ölene kadar son defa
Hep baraber olalım
Heceliyorum bak..! ! her saniye,
Her dakka ayrı bir işkence...
...Sana anattığım her kelime,
Ruhum daralıyor gittikçe
zamn ilerliyor ben
daralıyorum
fanusa kilitlendi düşüncelerim
ben yorgun bedenim
...yorgun........
Kazıyorum baş harfini bedenime,
Çıplak bedenimi ezip geçme,
Bırak gideyim etme
Bana bu yolları zindan etme,beddua etme...
Hayatın öyle binbir türlü hali var kİ
yaşamak
kolay ama içindeki duyguyu anlatmak zor
gözlerinin içi güler kimi
zamn
... ama kimse sevildiğini unutmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!