Kader... Şiiri - Servet Alkan

İnsanın değişmez Kaderi
Olan ve olması istenen…
Biri Yazılan
Levhi Mahfuzda…
Çıkmaz kalem yazısı
Diğeri usunda,
Canevinde uyuyan…
Nefs-i ilham
Ebruli…
ilkini yaşar insan ilerledikçe
Zaman
Sayfalar ilerler habersiz
Amel defteri denir ya…
İlahi renkli
Gölgesi bilinmez…
Diğeri birikir Hafızada
Kara renkli
Gölgesi Mavi…
Ne olunmaz bir derttir …
Yaşanan:yorgun düşürür
Kucak açamasın Dicleye
Fırat taşarken…
Susmalı şimdi
Turuncu renkli,Ya da kumral…
Uzun susmalı,Esmer Vakitler çöker
Her bahar gelişinde….
Yaşayan,
Darbeyi iman tahtasında
Hissedenlerin buluşması
Şair susar.Kalem lal….
Bir Dağ geçidinde
Kıstırılmışım Ustam…
Bir yanım Yangın
Firari Sol Yanım…
Sevme şansı yok artık
Anladım yareni,şah-mat
Veya Med-Cezir Halleri…
Yazdığım anlamsız kalıyor
Olmayınca yanımda…
Kim ne eder ki Şairceyi,Entelceyi…
Gözlerle konuşmak
Bilinmeyen lisanda
Dönence
İki kader arası Bahar…
Herkesin kaderi,Cesareti kadar…

Servet ALKAN
MAYIS 1990/Kütahya