Bilmezdim çocuk çağlarımda hayatın acımasız oluşunu
Bilemezdim daha henuz ondördünde iken
İnsan herseyi toz pembe görürken o çağlarda
Hayatın insafsızca yıkacağını bir gün
Yavaş yavaş ögreniyor insan
Düşe kalka...
Her düşüş içinde binlerce umudu götürsede
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta