Bilmezdim çocuk çağlarımda hayatın acımasız oluşunu
Bilemezdim daha henuz ondördünde iken
İnsan herseyi toz pembe görürken o çağlarda
Hayatın insafsızca yıkacağını bir gün
Yavaş yavaş ögreniyor insan
Düşe kalka...
Her düşüş içinde binlerce umudu götürsede
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta