Bilmezdim çocuk çağlarımda hayatın acımasız oluşunu
Bilemezdim daha henuz ondördünde iken
İnsan herseyi toz pembe görürken o çağlarda
Hayatın insafsızca yıkacağını bir gün
Yavaş yavaş ögreniyor insan
Düşe kalka...
Her düşüş içinde binlerce umudu götürsede
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta