birgün bu satırları yazarken
evimin yıkılacağını,
çadırda yaşayacağımı
özlemle geçmişimi ancağımı bilemezdim.
artık geleceğimi değil geçmişimi istiyorum,
herkes bir kere ölür ben hergün ölüyorum.
bir enkazın ağırlığı var üzerimde
yııklmayı bekleyen
mumutlarımı hayallerimi bitirmek isteyen.
Kayıt Tarihi : 7.8.2000 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!