Kadın,
Çıplak ayakları ile
Ateşe yürüyordu.
Göz bebekleri,
Karanlığa büyüyordu.
Fırtına bekliyordu gece.
Aldırmadı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Hoş bir şiir Perihan ablam kutlarım.....
çok içten anlatımdı..samimi yüreği kutlarım..
'Kadın,
Çıplak ayakları ile
Ateşe yürüyordu.'
Ateşin üzerine yürüyen ateş,
karanlıklar aydınlatır! Güneşin yanışı gibi!
Yüreğiniz hep aydın kalsın.Sevgiler..
ÖNCELİKLE KUTLARIM ŞİİRİNİ.. TÜYLERİM DİKEN DİKEN OLDU BE DOST.. BU NE GÜZEL BİR ANLATIM.. ÇOK CESUR CA YAZILMIŞ ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRDİ ELİNE SAĞLIK.. SEN YÜREĞİNİ ÜŞÜTME HEY DOST.. SEVGİLER FİLİZLENSİN BAHARA DURSUN YÖREN VE SEN HEP BAHAR KAL.. HİKAYE DEKİ SORUNA GELİNCE TEK KELKİME'' ŞAİRLER'' Diyorum..
SEVGİYLE KAL ESEN KAL SELAM VE SAYGILAR
Şiirinizi begendim Hüsamettin Sungur
..sen durdurmaya yetkilide , yetkikiyi kendinden savan da sen, sensin.. ..güzeld.. kutluyor saygılar sunuyorum..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta