Yoksunluk nöbetleriyle geçerken esaret
Yalıtılmış hücrelerde bedenim ruhum cerahat
Açlığınla amonyak doldu yine geceme
Bir cesaretle terkeylemiştim bahçeni
Güneş kıtlığı çekerken gölgede
Ne tür bir verim beklenebilir ki susuz sevdasız
Ege parıldarken karşımda acımasızca
Metal fabrikasıyla renksiz bir Sovyet
kasabasındaymışçasına
Keskin kokusu öldürürdü yavaştan çaresizliğin
En doğrusu kaçmaktı bu kadar eğrilikte
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!