Kaçmaksa apayrı bir dip ve bu diplerde dolaşmaksa, sadece bir şaşkınlık, sadece bir çaresizlik, sadece ruhu sakinleştirmek için bir sebep…
Ne kadar çok sebepleri tüketmiştik oysa ne kadar çok sebeplerin çaresizliği ile dolaşmıştık diplerde, boşluklarda, dövüne dövüne…
Ne kadar çok gözyaşlarımızı saklamıştık gün gelip kendimizden, gün gelip birbirimizden, günler gelip birilerinden…
Çoğu kez çaresizliğin verdiği küskünlüklere yenilmiştik, ruhlarımızı dinginliğinden çıkararak, başıboş beden salınımlarına sebep olarak…
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
