En büyük mutluluk,
İnsanın kendisiyle yüzleşerek
Ve kendi özünü
İrdeleyerek yaptığında
Bulduğu mutluluktur..
Böyle bir durumda
İnsanın kendine olan özgüveni;
“ kaçmak “ gibi bir eylemi,
“ savaşmak ve mutluluğu içinde aramak “
Gibi bir felsefeye dönüştürür..
Akabinde,
“ kaçacak “ denen mutluluklar,
Her daim üzerine yağar..
Ve,
Mutlu olmak için savaşmayacaksın..
İçindeki inanç ve güven ile
Yol aldığında;
Mars’ ın Kılıcı zaten sensindir!
Bu kılıç;
Savaşmak için değil,
Kendi doğrularını ve
İnancını koruyabilmek
Adınadır..
Nehirler hiçbir zaman düz akmazlar!
Çağlayanlar,
Çağlarken vururlar kıyılarını!
Karanlık girdapların korkuttuğu
Anlar olur!
Tüm bunlara rağmen,
Karşıya bakınca,
Görmek istediğimiz ufkun çizgisi
Dümdüzdür!
Oraya ulaştıran,
Hayata değerini katan;
İşte bu yollardan geçen öz, dür..
Johannesburg 2012
Semin YaparKayıt Tarihi : 26.1.2014 17:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)