Boynunda ki madalyondan tanılar seni,
Sonra alıp nehre kadar taşıyacaklar.
Sakın ola yumma gözlerini e mi?
Bırakma kendini yivlerin ucuna.
Velev ki bulunamadı katilimiz,
Dedektif yorgun bu aralar,
Bildirim yok fakat güvercin ölmüş.
Mesaj bekleyen yolundan dönmüş.
Zincirlere yaslanıp uykuyu beklersin,
Gitgide ne çabuk inceldin,
Sustun,
Koptun.
Yapraklarını dökme şimdiden,
Mevsimin gelmedi,
Şeffaf yokluğunda renkli kıyafetlerle bekledim seni,
Beyazlar imanıma küfürler etti.
Bu akşam yardım aramaycağım,
Gelmeyecek biliyorum.
Korkunç insanlarız.
Bize bir tek toprak yardım edebilir.
Canberk Kurt
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 02:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin "Beni Aforoz Ettiler" eserinden bir bölüm.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!