Kaçışım Şiiri - Ahmet Zekeriya Yıldız

Ay doğmaz gecelerden, karanlık kuyulardan,
Bilmem ki bu kaçıncı dergâhına kaçışım.
Terkettim benliğimi, sıyrıldım duyulardan;
Bilmem ki bu kaçıncı dergâhına kaçışım.

Aşık olup çağladım, hep aktım durulmadan,
İz bulamam yelinle tozup da savrulmadan.
Fersah fersah yollarda durmadan yorulmadan;
Bilmem ki bu kaçıncı dergâhına kaçışım.

Müflis bir tüccar gibi dağ yükü zararlarla,
Dilimde naralarla, gönlümde yaralarla,
Heybemde günahlarla, yüzümde karalarla;
Bilmem ki bu kaçıncı dergâhına kaçışım.

Tövbe ile günahlar bir bir saçılır diye,
Kurtuluşun kapısı belki açılır diye,
Benlikten kurtularak Sana kaçılır diye;
Bilmem ki bu kaçıncı dergâhına kaçışım.