Kaçış Şiiri - Efe Yildirim

derin bir sessizlik içindeyim,
ne yansımam var denizin üstünden…
ne de geceleri susmak bilmeyen sesim
ve sonrasında soluk soluğa nefesim,
dinledikçe kendimi duyabildiğimi sandıkça kendimi,
kaldırır bir başıma…
yoksulluğu yokluğu dinlerim..
bir beni yaratanlar kaldı…
kendi sesimi bile duymaz oldum artık,
sanki sesim arkadan geliyor…
sesime kendime yabancılaştım…
karanlık kuyu içinde kaldım…
sesimi duysam duyursam,
belki de kaçardım…