bakıp önce göğe, sonra gözlerime
bitkinliği yeni öğrenmiş
yerden bitme bir ergen gibi
ölüler ferahlatamaz içini diyorsun
üstelik kimse meraklısı değil artık yaşamanın
pişmanlıklarından yavaş yavaş çekerek ellerini
bana doğru uzatma sakın!
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta