Kaçıncı Gün Bu Şiiri - Zafercan Öztürk

Senin nefesinden, sesinden uzak kaçıncı gün bu,
Gözlerime bir damla yaş olup düştüğün kaçıncı gün.
Soluduğun havanın ciğerlerime uğramadan kaybolduğu,
Ellerimin sensiz kaldığı kaçıncı gün.

Sayamaz oldum artık günleri ve zaman durur gibi,
Sensizliğin en acı yönü de bu olsa gerek.
Ey sevgilim, birtanem, sadece rüyalarıma girip yüzüme bakma, istemem,
Acaba seni gerçekten sevmeyi başaramadığım kaçıncı gün bu.

Bazı günler oluyor ki daha fazla acı çekiyorum,
Görmeyi kenara bırak, düşünmek dahi acı veriyor, Yani canlı bir bedende ölü bir ruhu yaşıyorum ve kimse yardımcı değil.
Hem de gözümden akacak yaşlara sebep olur cinsten,
Öyle acılar ki bunlar,
Hatırlatmazlar bana, seni kaybettiğim kaçıncı gün bu.