Kaçamazsın Şiiri - Bekir Dalkıç

Bi yerden kaçamazsın eksikse bacağın.
Yangından kaçamazsın, selden kaçamazsın.
Bir ağırlıktır yaşamak, çıkamazsın en dipten, en derinden.
Yoksa paran,
İyi değilse amirle aran, müdürle aran, gitsen de kaçamazsın kaderinden.

Yalana kanmaktan,
Birilerine yaranmaktan eli mahkum ve mecburen,
Hayat yıkılır üstüne en küçük sarsıntıda bile.
Kaçamazsın eksikse bacağın.
Kalkamazsın altından onca işin.
Sen seversin o sevmese bile.
Kalbin atar ama sen kalbini atabilir misin?
Atamazsın.

Vermezler, gitmek istersin bilirim, vermezler izin.
Bir çiçek gibisin gülüm bilirim, bir fidan gibisin.
Güneş görmez odan, açmak ister açamazsın.
Uçmak istersin çıkıp kafesinden,
Unuttururlar uçmayı, kanat çırpıpta uçamazsın.
Uçamazsın.

Getirip bırakırlar ortalığa istesen ne istemesen,
Bir arada bir derede, yokluktan da evden de.
Ne iş olursa yaparım dersin onyıllarsada emeklerin.
Koşamazsın öyle aniden titreyince birden ruh ve beden,
Ve kaçınılmaz son.
Kalamazsın, kaçamazsın.
Kaçamazsın.