Kaçamak Şiir Şiiri - Kürşat Usalan

her zaman telaşlısın
eksik kalırken bir şeyler
avucundan parmaklarından
kum gibi dökülürken yaşam
eksiksiz götürmeye telaşlısın
tıpkı anne karınca gibi
bilmediğin yuvaya

herkes gibi olmadığın için
çıktın zaten karşıma
benim kadar çocuk olduğunu
düşündürürken bana
gerçekte benim kadar
kirlenmiş olduğun için
çıktın zaten karşıma

sonra çokça konuştuk
şu ihtilaller ülkesinde
üç beş kuşak boyunca
yara almamaya çabaladık
kan ve revan içinde
çıktın zaten karşıma

yoksul gündeliklerimizden
eski bayramlıklarımızdan
çocuklarımızın rızkından
tıpkı Mevlana gibi
büyük bir aşk yaratmak
için çıktın karşıma

oysa biz büyümüştük
köşeler kapılmıştı
pazarlar paylaşılmış
şirketler parlamıştı
sen felekten gün çalmak
için çıktın karşıma
bu gün okulu asmak
için çıktın karşıma

sen yaşamı taşırken
o bilmediğin yuvaya
elimi elinin altına tutacağım
dökülen hayatlardan
ne kadar kurtarırsak
onu kar sayacağım
ve ne kadar rezil bir
dünyada yaşasak da
bu sefil nefesimin
son şarkısına kadar
yanında olacağım

12.08.2002
İSTANBUL