Kaçak Şiiri - Destan Kabadayı

Ben korkularından kaçan bir kaçağım,
Kaçtığım yollara dağılmış gülüşlerim,
Bir hiç uğruna katledilmiş sevişlerim,
Karanlıklar içinde bir ışık beklerim,
Dört müebbet ceza almış düşlerim,
Her hayalime bir kurşun sıkılmış,
İyi niyetlerim tek tek çarmağa gerilmiş,
Yaralar içinde kalmış bakışlarım,
Ben kaçak bir mülteciyim,
Bakışlarımda intihar süsü var,
Sırtımda uğradığım ihanetin bıçak izleri,
Faili meçhul cinayetlerle anılır gibiyim,
Söyleyin bana,
Hangi yemin geri döndürür zamanı,
Ve hangi tövbe temize çeker bütün kirli ruhları,
Omuzumda anamın gözyaşları var,
Yükü bir ömre bedel,
Yürüdüğüm yollar karanlık şimdilerde,
Bindiğim at kör kütük sarhoş,
Nereye gittiğini bilmeyen bir amâ misali,
Yürüyorum elimde birkaç umut kırıntısı,
Cebimde işlediğim suçun vesikası,
Ben kaçağım,
Kaçak sevdalardan geçtim,
Mayınlı tarlalar bilir ayaklarım,
Hayat beni tam onikiden vurmuşken,
Pırangalar peşimde, polis telsizinde adım,
Eşgalim duvarda asılı,
Her yerim kir pas içinde,
En çokta umutlarım,
Sonu belli olmayan bir dünyadayım,
Ne güneşim var ne de aydınlık bir yanım,
Her iç çekiş bir tükenişe gebe,
Ve bir gece ansızın cesedim düşerse yere,
Soğuk bir nefes kalır benden geriye,
Son kez bakın ardımdan aydınlatın kabrimi,
Sıcaklık istemem artık,
Bir son verin bu kaçak kedere kafi...