Kaçak Şiiri - Önder Birol Bıyık

sonsuzluktaki o ışığa ablam Şengül'e

sen şimdi geçmişi geleceği bir dizeye bırakıp
nereye gidiyorsun
gecenin işvebaz yıldızlarından düş kaparken
kandiller yakıyorsun ertelenmiş mabetlerine
kendini iç sesinin girdabında sınıyorsun anladık da
bizi bu hayatın yalnızlığına azdırıp
söyle nereye gidiyorsun

meczup tutanağı gözlerimize kül olur sıcaklığın
suskuya eklerken yağmurun lal damlalarını
bizi hangi çığlıklara nefes eğliyorsun

hani sorular vardır yanıtı kendine ağır
bir şeyler söyler elbet gecenin haritasını örseleyen kuşlar
yağmadan arta kalan kentlerin şaşkınlığı gibi bir şeyler
yok kentlerin… can vermiş kentlerin

şimdi bizi hoş sedasız bırakıp elbet gidiyorsun
kendinden yok, bizden eksik kılarak
her şey, hepsi… bu terk edilmişlik kabulümüz de
ama söyle…
zamanın rüzgarına dağılıp böyle nereye gidiyorsun