… / Ne kadar kaçarsa insan / o kadar tutsaktır kendine / …
Kaçtı ölümlerden geçtim, yol üstü,
firari kaçtım tıka basa otobüslerle, göçtüm
gençliğimden hiç üzülmeden,
sövmeden, bütün efendiliğimle.
Bedenimin içinde iğreti duran
bir can vardı, eski püskü,
kaç kez düşündüm de düşünceme gömdüm,
perçemli gecelerde kaçtığım
otobüslerde bıraktım ‘sonsuzluğu.’
Kayıt Tarihi : 25.3.2011 21:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/25/kacak-112.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!