Gidişinle vurup
Yokluğunla öldürdüğün bu şehre
Bir hançer de ben vuruyorum
Gözyaşıma karışan
Yaz yağmurunun uğurlamasıyla
Gidiyorum.
Bahçemdeki yediveren gülleri
Öksüz kaldı biliyorum
Bavuluma bana bıraktığın
Acıları da koyup
Sessiz sakin ve ağlamaklı
Gidiyorum.
Kendimi terk ettim edeli
Üstünden senin gittiğin
Gün kadar gün geçti
Kimsi bana deli
Kimisi de âşık dedi.
Şimdi deli yanımı
Beni deli eden bu şehre
Bir beddua olarak bırakıp
Âşık yanımla
Gidiyorum.
Geriye bir şehir dolusu
Hatıralar kalacak biliyorum.
Onları daha gitmeden özlüyorum.
Acıma acı katarak,
Otobüs camından dışarı
Hüzünle geriye bakarak,
Yalan değil birazda ağlayarak,
Tarifsiz bir hüzün
Sayısız kederle
Sırf sana inat olsun diye
Gidiyorum.
Ve bu şiiri
Senin varlığına değil
Yokluğuna armağan ediyorum.
Kayıt Tarihi : 7.9.2010 08:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/07/kacak-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!