Gönül tellerini germe bu kadar
Sevgiden anlayan, kaç kişi kaldı?
Bırak vefasızı, yerinde dursun
Sitemden anlayan, kaç kişi kaldı?
Dünya değişiyor, herkes bir alem
Hep sevgi yazacak, var mı bir kalem?
Hiç bir yerden ayrılmıyor, şu elem
Aşka değer veren, kaç kişi kaldı?
Hasretin, özlemin, çiçeği soldu
Kederli günlerin, vadesi doldu
Yakın dostlar bile, sanki el oldu
Beni affet diyen, kaç kişi kaldı?
Cimriyle, bencille, yola çıkılmaz
Nankörle, küstahla, kardeş olunmaz
Kibârı arama, kolay bulunmaz
Görgüden şaşmayan, kaç kişi kaldı?
Eskiden câhile, yetki düşmezdi
Kötülük yapanlar affedilmezdi
Erdemli olanlar taktir görürdü
Zaafa düşmeyen, kaç kişi kaldı?
Her yerde her işte, abartı sözler
Yağcılar yüzünden, yağ yemez olduk
Taş atmanın bile, bir tarzı vardır
Ölçülü davranan, kaç kişi kaldı?
Patavatsız, saygınlığı bitirir
İki günde, koltuğunu yitirir
Kem sözüyle, düşmanlığı getirir
Yaşı kadar olgun, kaç kişi kaldı?
Eğlenmek güzeldir, yerine göre
Meyhane saraydır, insana göre
Yanlış yerde durma, göz göre göre
İçmesini bilen, kaç kişi kaldı?
Kayıt Tarihi : 20.7.2006 23:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Bu şiir 1990 yılıında yazılmış olup, ilk üç kıtası, beş ayrı bestekar tarafından değişik makamlarda beş defa bestelenmiş olup, ikisi TRT repertuarındadır.
