Kaç kereler Şiiri - Vedat Polatdemir

Kaç kereler

Alıp başımı gitmek istedim
Kaç kereler
Bana seni hatırlatan ne varsa
Bırakıp bu şehirde
Beni hiç tanımayan yerlere
Gitmek istedim
İnsan her şeyden kaçıyor da
Bir kendinden kaçamıyormuş
Bilmiyordum bunu da örgendim
Ne yollar ne şehirler
Ne dünyanın öbür ucu
Fark etmiyor
Yürekte bu ateş varken
Hala yanmakta iken
Söndüreme missen boş
Git gide bildiğin yere olmuyor
O kara gözlerin var ya
Bir ömre bedel her bakışında
Canımı yakan kara gözlerin var ya
Her yerde karşımda
Başımı hangi yöne çevirsem
Beni suçlayan buğulu gözlerinle baş başayım
Yaşanmıyor yaşayamıyorum
Nefes bile alamıyorum
O asil yüreğin beni affeder mi bilmiyorum
Ama ben af diliyorum
Sensiz bu dünyada yaşanılmazmış
Senden kaçılmazmış
Ben bütün utancımla
İki elimi yüzüme kapatıp geliyorum
Küçücük yüreğinin merhametine
Sığınıp geliyorum

Vedat Polatdemir