Kaç Kere Ölür İnsan
Hep bekleriz bir şeyleri,
O bir şeyler,
Saçma sapan düşünceler.
İyi günler mutlu günleri,
Kötü günlerden başka,
Ne gördük neler yaşadık ki!
Kendimizi avuttuk hep.
Yenik çıktım girdiğim savaşlardan,
Güneşsiz odalarda, insansız
Sağlığıma kavuşmayı…
Müziksiz, kitapsız günlerde,
Cehennem sıcaklarında susuz,
Bekledim.
Bugünden sonra her şey,
Daha mı iyi olacak,
Kötünün kötüsü mü yoksa?
Çaresizliğin kollarında,
Bekliyorum…
Kaç kere ölür insan?
Devasız hasta üstelik yaşlı,
İşkencecidir ağır geçen zaman
Bin değil bir kere ölmek ister.
Şaşılacak ne var bunda,
Ömür dediğimiz beklemekle geçer!
Dinmez ER / Çeşme / 2016. 11. 22 /
Dinmez ErKayıt Tarihi : 22.11.2016 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!