Hatice Bediroğlu

15.03.1958

ŞİİR

TAKİPÇİ

Kaç Çocuk Kaç

O korku...
Geçiverdi apansız
Camın önünden
Gece...
Sızdı casus gibi içine
Tepkinin tepişleri
Salladı...
Vuruşları ardı ardına
Sığındı...
Uzatmalı kahkahaların gölgesine
Gizlendi...
Suskunluğun derinliklerine
Ürktü, kendinden
Ürktü, gördüklerinden

Kaç çocuk kaç... Kaç!

Nereye... Nasıl!

Puslu titrek sokağın ışıkları
Ayakları ürkek elleri telaşlı
Çalıştıkça sokmaya anahtarı
Sarıyor beynini kalp atışları

Duvarlarda dev yaratıklar
Küçücük yüreğinde depremler
Fırlıyor ağzından... Fırlıyor
Avaz avaz sesler

Kaç çocuk kaç... Kaç!

Nereye... Nasıl!

Kızarıyor öfkenin şiddeti
Alıyor avucuna ayak bileklerini
İnip kalktıkça tepsi gibi elleri
Kayıyor parlak gözbebekleri
Titriyor zevkten burun delikleri

Kaç çocuk kaç! Durma Kaç!

Nereye... Nasıl!

Hızlanıyor gittikçe vuruşun sesi
Ayakları, küçücük ayakları
Yanıyor... Yanıyor ince ince
Bakışları dehşet içinde
Savruluyor...
Düşlerin hiç olmadığı yere
Dökülüyor...
Arka arkaya sessizce

Kaç çocuk kaç... Kaç!

Nereye... Nasıl!

Gıcırdıyor kapının menteşeleri
Titriyor bahçenin çiçekleri
Odada dolaşıyor...
Odada dolaşıyor...
Kara bir soluk şimdi
Topraktan çıkarıp köklerini
Kurutuyor yemyeşil fidanı

Kaç çocuk kaç... Kaç!
Durma... Durma Kaç!

Nereye... Nasıl!

Tutuyor soluğunu
Çığlıklar yumrulu
Yapışıyor boğazına
Kapatıyor...
Bütün pencerelerini
Yumrukları...
Bedeni...
Beyni... Taş gibi

Kaç çocuk kaç... Kaç!

Nereye... Nasıl!

Patlıyor ak kayalarda
Kükreyen homurtularla dalgalar

Kayıyor gece... Kayıyor
Dibine kadar... Dibine kadar
Kömür karası karanlığın

' Düş Kuruyor Gece ' adlı kitabımdan - Ocak 2008 -

www.haticebediroglu.net

Hatice Bediroğlu
Kayıt Tarihi : 28.11.2007 02:39:00

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Hülya Sancak

Çocuklar çekiyor hep ceremesini dünyadaki başıbozukluğun...Kaçışları kurtuluşları olanlar da olmayanlar da... Güzel bir eser. elinize sağlık...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Derya Çetinkaya

sizi daha yeni tanıdım ilk defa okuyorum ve biliyorum son olmayacaksınız tebrikler

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ali Asker Çataltaş

''evet dediginiz gibi nereye kaça bilirki çocuk, sevilmeyi beklerken akçmaya ve uzaklaşmaya alişiyorlar bu korkunc ve canavar dünyada çocuklarımızı silahin gölgelerine siper ediyoruz..kaleminize saglık saygılar..''

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Hanife Hande Haghgoui

Keşke kaçabilsek,keşke bazen içimizdeki fırtınaları bir elbise gibi üzerimizden çıkararak bir kenara fırlatabilsek,keşke yıkayabilsek temizleyebilsek de sonradan yeniden giyebilsek bu duyguları...Kaçışı yok yaşanacak zamanların malesef,zaten kaçmakta çözüm değil çoğu zaman.Düşmandan öç alınacak tek yol ona çok yakın olabilmektir.Yine korkuları yenmenin en doğru yolu korkuların üzerine gitmektir.Kaçmasın çocuk gitsin karanlığın üzerine bilsin kiii sabah olunca silinecektir karanlıklar....Umutları daim olsun,yüreğindeki ışığa gitsin ayakları...Ellerin yorulmasın sevgili Hatice yine derinliğinde boğulduğum bir şiirini okudum,kutluyorum canım....

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Melek Ayaz

Duyarlı yürekten, beyaz satırlara dökülen yürekler acıtan dizeler...
Hasret olur zamanın adı, yürürsün,adımların dili suskundur,kuşlar havalanır turkuaz mavilerinin içinde, kanatları ıslak ve solgundur...kayıyor gece..kayıyor, dibine kadar...kömür karasında...kaç be çocuk kaç..nasıl...ve....nereye...
sevgili can dostum her bir satırın ok gibi saplandı yüreğime...yüreğine sevgilerimi yolladım..
melek ayaz

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz